İlahi Minnettarlık Nedir ?

İLAHİ MİNNETTARLIK

Yolu Açmak

Bir ruh ilahi aşka inanca sahip olduğunda, şükran yeni bir benzerliğe bürünür. İlahiyat tarafından tanımlanır, dolayısıyla ilahi olur. İlahi minnettarlık, ruhu Gerçeğin Ruhunun dönüştürücü ışığına açar.

Her sabah minnettarlıkla başlarım. İçtenlikle minnettar olduğum şeyi yazmak, hayatımı ve tüm yaşamı yöneten kişiyi onurlandırırken, zihnimi “Gerçeğin Ruhu” ile birlik için alıcı bir duruma getiriyor.

İlahi Şükran

İlahi minnettarlık, Gerçeğin Ruhu’nun canlı ışığının (ilahi gerçek ve sevgi) ruha girmesine izin verir. Daha sonra öğrenmesi veya bilmesi gereken her şeyi alması için ruhu Ruh'a açar. Alçakgönüllülük, öğrenmeye isteklilik ve ruhun yaşamının aydınlanmaya ihtiyaç duyan herhangi bir bölümünü görmeyi mümkün kılar. Ruhun, öğrenmeyi engelleyen şikayet ve suçlamaları bir kenara bırakıp Ruh'un öğüdünü benimsemesine sebep olur. İçinde ruh, “şartlar ne olursa olsun, olanların benim en yüksek hayrım için olduğunu anlıyorum,ihtiyacım olduğu gibi öğrenmeme ve büyümeme yardım et” der. Burada, ruh, gerçeğin farkındalığının ve ilahi sevginin yeni düzeylerini aşılayan Ruh'un talimatına açıktır.

Gerçekliğimizde yaşadığımız her şeyi (durumlar, ilişkiler, kişilik özellikleri vb.) iki şekilde görebiliriz; ya ışıkta ya da karanlıkta. Işıkta, onlara ilahi aşk açısından bakarız. Bu bakış açısı, deneyimlediklerimizi büyümeyi ve ruhun kutsallığa doğru ilerlemesini teşvik edecek şekilde tercüme eder. Karanlıkta, onlara ilahi sevginin yokluğu açısından bakarız. Bu bakış açısı büyümeyi engeller ve bizi dolambaçlı bir varoluşun tuzağına düşürür.

Ruh ile iletişim kurmak için: Ruh’un farkındalığı ruhun kutsal iç odasına girer. İlahi minnettarlık Ruh’u, kendi kaderini tayin eden bilinç tarafından üretilen karanlık bir zihin durumundan ve bu alana taşır. Ruh’un bu hareketinde ruh, yaşayan ışığın geçmişini, şimdisini ve geleceğini dönüştürmesi için bir geçit gibi açılır. Böylece algısını değiştirir. Işığın bu perspektifi, ruhsal gelişimini, iyileşmesini ve yenilenmesini destekleyen yeni farkındalık seviyeleri getirir. Bu durumda, ruh, onu bilinçsizliğin karanlığında sıkışıp bırakan aynı derslerde dolambaçlı gezinmek yerine, yukarı doğru kutsallığa doğru yükselirken ilahi yükselişi deneyimler.

İlahi minnettarlığın temelini oluşturan üç inanç alanı vardır: mükemmel orkestrasyon, en yüksek hayrın yükselişi ve Yaradan'ın eseri. Bu üç gerçek artık sadece kavramlar değil, ruhun gerçeği olduğunda, ilahi şükran doğal tepkidir ve yaşayan ışığa açılan kapı ardına kadar açılır.

Mükemmel Düzenleme

Yaradılışın altını çizen matematiksel mükemmellik gibi, yaşam öykülerimizin görünüşte düzensiz doğasının altında Yaratıcı'nın mükemmel işleyişi yatar. Her olay ve durum O'nun amaçları doğrultusunda çalışmaktadır; ki bu bizim kendi tatminimizdir. Yanlış muhakemelerimiz, yanlış anlamalarımız ve farkındalık eksikliğimiz, ruhumuzdaki her şeyin, dolayısıyla yaşamımızdaki en yüksek amaca, yani bizi ilahi ruhlar haline getirmek, böylece Yaratıcımızla bir birliğe dönüştürmek için mükemmel bir şekilde düzenlendiğini görmemizi engeller.

Bu mükemmellik katmanının üzerinde, evet ya da hayır seçimini deneyimlediğimiz “özgür irade” deneyimimiz yer alır. Tüm evetlerimiz ve hayırlarımız hayat hikayelerimizi inşa eder. Seçim yapma özgürlüğüne sahip olmamıza rağmen, tepkiler dizisi bizi, Yaratıcımızın sonunda bizi O'nun ilahi sevgisine götürmek için programladığı belirli yollara götürür. Kusurun ortasındaki bu mükemmelliği anlamak, Yaradan’ın egemenliğini idrak etmektir. Hayatımızda bu gerçeği algılamıyorsak, bunun nedeni "büyük resmi" değil, sadece sonsuzluktan bir kesiti görmemizdir. Görmek için, Ruh ile sınırlı algılarımızın ötesine isteyerek çıkıyoruz ve o muhteşem bir orkestrasyonu ortaya koyuyor.

Bu mükemmel orkestrasyon var olsa da, Gerçeğin Ruhu'ndan ruhen öğrenmeye ve bu gerçeğe imanla yürümeyi arzulamaya yönelik kaygısız bir tavır takınmayız. Tersine O, bizi O'nun öğretisinin ve kendi realitemizin gayretli öğrencileri olmaya zorlar, çünkü sadece bu yol kendi kaderimizi tayin etmiş bilincimizde daireler çizmek yerine ilahi bir ruh haline doğru yolumuzu ilerletir.

En Yüksek Hayır

Her şey mükemmel bir şekilde düzenlenmekle kalmaz, aynı zamanda her şey ilahi sevginin her ruha ve dolayısıyla tüm yaradılışa sızması olan en yüksek hayra ulaşmaya hizmet eder.

Hayatımızda olan her şey, ilahi aşk tarafından tanımlanan en yüksek hayra hizmet ediyor. Çünkü bu hayır, ruhun bu vahşi doğasındaki yolculuğumuzun sonu ve ölümsüzlüğe giden yolculuğumuzun başlangıcıdır. İlahi aşk, her sorunun, durumun, incinmenin, acının, ıstırabın ve uyumsuz oluşumun cevabıdır. Dolayısıyla hayatımızdaki her şey nihayetinde bu amaca hizmet ediyor.

Hayatımıza bu açıdan baktığımızda, uzlaşma, barış ve bağışlama ruhumuza sızar ve şifa ve özgürlük getirir. Bu gerçek, sahip olduklarımızı neden deneyimlediğimizi veya bunlara katlandığımızı gibi bize gösterebilecek şekilde son derece güçlüdür. Zihnimizi gerçeğe açar. Her şeye somut bir amaç ve anlam verir. Ve bu ışık görüşünde, doğal tepkimiz, Yaratıcımızın yollarının mükemmelliği için şükran duymaktır.

İlahi İşçilik

Son olarak, Yaratıcımızın eseriyiz, yani mükemmeliz. Onu görmeye başladığımızda bu gerçeği görüyoruz. Bununla birlikte, bazen bu inanca sahip çıkmakta duraklamamıza neden olan şey, mükemmel olmaktan başka her şeyi hissetmemize neden olabilen, son derece kusurlu şekilde kendi kaderimizi tayin etme konusundaki bu geçici deneyimimizdir. Yine de, bu bilinç durumu, bizi sürekli genişleyen ilahi ruhlar haline getirme yüce amacına hizmet eder. Bizler, öğrenmek ve O'nun ilahi sevgisine, dolayısıyla onun yönetici ilahi bilincine susamışlık yaratmak için sahte benliğimizin kusurlarıyla gizlenmiş, O'nun işçiliğinin ilahi yaratımlarıyız.

Geçici olarak kusurlu görünmekle birlikte, yaratıldığımız ilahi ruhu onurlandırdığımızda, onun işçiliğini onurlandırmış oluyoruz. Bu inanç, zayıflığımızdan kaynaklanabilecek kendine acımayı ortadan kaldırır ve bu onura karşı koyar. Her zayıflık ve eksiklik, bizi O'na çekmeyi ve onun tüketen ilahi sevgisini arzulamayı amaçlamaktadır. Bu ışık perspektifinden baktığımızda, o zaman her şey için minnettar oluruz - özellikle de kusurlarımız çünkü bunlar O'nun ilahi bilincine açlığı yaratır, dolayısıyla yönetimi tüketir. Bu, ahlaksızlığımızı ve ihtiyacımızı hissetmenin ağırlığını hafifletmek zorunda değil, ancak onun işçiliğine, özellikle de bize hatayı yaşatma konusunda hatasız bir işe güvendiğimiz için bir huzur, zayıflıklarımızın altını çiziyor. Kusurluluğun ortasında ilahi minnettarlık, kusurlarımızı ruhlarımızda yaşayan ışığı tezahür ettirecek araçlara dönüştürür.

Ruhumuz bu gerçeklere sahip olduğunda, ilahi bir değiş tokuş yapılır. Şikâyet ve suçlamalarımızı bir kenara bırakır, derin ve içten bir içsel şükran duygusuna kapılırız; şükranın özü. Bu duygulu farkındalık Yaratıcımızı, ilahi ruhlar olarak bizim için yaratıcı planını, kendi yolculuğumuzu ve başkalarının yolculuklarını onurlandırır. Böylece, bu samimi övgü ilahi ışığın girmesine izin vermek için ruhu açar. Bu şükran hayatımızda ahenkli dalgalanma etkileri yaratır, böylece realitemizin bize yansıttığı şeyi birçok şekilde değiştirir.

İlahi şükran, Yaratıcımızın bize olan mükemmel sevgisini algılamamıza verdiğimiz yanıttır. Kendi gerekli ruh yolculuğumuzu onurlandırdığımız için kendimize bir armağandır ve onlarınkini onurlandırdığımız için başkalarına bir armağandır. Bu, Gerçeğin Ruhunun yaşayan ışığının ruhumuza akmasına ve bizi ilahi ruhlar olarak ebedi ruh halimize giden yolda taşımasına izin veren bir manevi yasanın işleyişidir.

Her gün İlahi Şükran günü olsun. Şükran Günü kutlu olsun.

Derleyen & Çeviren 

Mehmet Levent ÜNAL 

Zeynep GEYLAN