Kör Ve Fil

Dağların ötesinde, tüm sakinlerinin kör olduğu büyük bir şehir vardı. Bir gün yabancı bir kral ve ordusu şehirden çok da uzak olmayan çölde kamp kurdu. Ordusunda birçok savaşta meşhur olan devasa bir savaş fili vardı. Görünüşüyle zaten düşmanları hayrete düşürüyordu.

Şehrin tüm sakinleri filin ne olduğunu öğrenmek için sabırsızlanıyordu. Ve böylece kör toplumun birkaç temsilcisi bu sorunu çözmek için kraliyet kampına koştu.

Fillerin neye benzediği hakkında en ufak bir fikirleri olmadığı için fili her yönden hissetmeye başladılar.

Aynı zamanda, bir parça hisseden herkes artık bu yaratık hakkında her şeyi bildiğine karar verdi.

Geri döndüklerinde etrafı istekli kasaba halkından oluşan bir kalabalık tarafından çevrelenmişti. Derin bir cehalet içinde olan kör adamlar, yanılmış olanlardan gerçeği öğrenmeyi tutkuyla arzuluyorlardı.

Görme engelli uzmanlar filin şekli konusunda birbirleriyle yarıştı ve onların açıklamalarını dinledi.

Filin kulağına dokunan şöyle dedi: "Fil, halı gibi büyük, geniş ve pürüzlü bir şeydir."

Gövdeyi hisseden kişi şunları söyledi: "Bu konuda gerçek bilgiye sahibim. Düz, içi boş bir boruya benziyor, korkunç ve yıkıcı."

Bacağını ve ayağını hisseden üçüncüsü, "Fil bir sütun gibi güçlü ve kuvvetlidir" diye itiraz etti.

Her kişi filin pek çok parçasından yalnızca birine dokundu. Ve herkes bunu yanlış anladı. Bütünü akıllarıyla kavrayamadılar; sonuçta ilim, körün yoldaşı değildir. Hepsi fil hakkında bir şeyler hayal ediyordu ve hepsi de gerçeklerden eşit derecede uzaktı. Spekülasyonla yaratılan şey, İlahi Olan'ı bilmez. Bu disiplinde yollar sıradan akılla açılamaz.

Bu hikaye Mevlana - "Karanlık Odadaki Fil" - tarafından çevrilmiş ve onun "Mesnevi" kitabından alınmıştır. Hakim Sanai aynı hikayeyi Sufi klasiği The Walled Garden of Truth'un ilk kitabında daha önceki bir versiyonda anlatıyor. 1141'de öldü.

Her iki yazarda da hikâye, tasavvuf hocalarının yüzyıllardır kullandığı geleneğe uygun olarak aynı argümana başvuruyor.

Mehmet Levent ÜNAL

26/12/2024